Rzeka

Wczoraj dzień spędziliśmy nad rzeką.
Piękne miejsce.
Cisza. Spokój. Z dala od miejskiego hałasu. 
Rzeka czysta, w miejscach głęboka, a w innych zakrywa całego człowieka. Miejsca z nurtem - silniejszym, łagodniejszym. 
Jaki by nie był - Santa musiała płynąc pod prąd, bo z prądem pływają w jej mniemaniu słabeusze :D
W miejscu, gdzie się rozsiedliśmy było sporo miejsca, gdzie woda sięgała nieco powyżej kolan. Tam własnie Santa paradowała za aportem wodnym, galopowała na przekór wodzie, gdzie normalny pies by już płynął ona skakała jak zając - a co, niech mięśnie i siła się wyrabiają !
Gdy my się już znudziliśmy i wyszliśmy z wody, Santa zaspokajała swoją potrzebę wygłupiania sie kopiąc w rzece, podrzucając wodę do góry i sama ją łapiąc :D
Użytek....  
Oczywiście, jak wyszła z wody, nie pomyślała, żeby się położyć. Znalazła patyka. Biegała jak dziki kuc.
Korzystając z tego, że pola koło nas były bardzo ładne, postanowiłam ułożyć ślad. Nie był on długi, bo niewiele nam miejsca zostało, bo ludzie chodzili tam z psami. Ale co się udało to się udało. Santa parę razy zeszła ze śladu, aczkolwiek bardzo ładnie weszła w zakręt. Nawet ja go nie zauważyłam. 
Trzeba się wziąć za ten ślad.
Został nam tylko on.
Obrona postępuje, posłuszeństwo w końcu na "jakimś" poziomie. A ślad.. a na ślad nie mam terenów. 
Zrobiłam z nią jeszcze posłuszeństwo.  
A potem.. potem nastąpiła próba zmęczenia psa, poprzez wyrzucanie piłek.. W prawo, w lewo, na zamiany. Sztuczki. Szukanie piłek...
Nie zmęczyła się.
- "Chciałaś użytka, to masz".
No mam