Ciąża urojona

We wszystkich publikacjach ciąża urojona przedstawiona jest jako naturalne zjawisko fizjologiczne.

Nie ominęło to i nas... a szkoda...

2 miesiące po cieczce Santa jako pracuś w wyniku braku regularnego zajęcia (okres ten zbiegł się z próbnymi maturami i klasówkami - ze wszystkich przedmiotów na hura!) postanowiła sama się zająć adoptując piłki... 

Najpierw zastanawiałam eis co ona się taka przytulaśna zrobiła i co stało się na środku mojego łóżka, ze ona tak regularnie w nim kopie. Pewnie bm sie nie zorientowała, gdyby nie fakt, że zaczęła lizać piłki i ktos nie podsunął mi tego pomysłu. No fakt, wszystkie objawy się zgadzały...

Na drugi dzień do weterynarza. Wet sprawdził jej listy mleczne, które były już trochę powiększone. Na zaś i na wszelki wypadek podał hormony, dzięki temu nie pojawiło się mleko, a gruczoły nie zaczęły sie powiększać. 

Różnie mówią - jedni by nie dawać hormonów, z drugiej, gdyby sie urojka rozwinęła potem ratują tylko sterydy i specjalistyczne, drogie leki.

Na szczęście z punktu fizjologicznego wszystko już jest pod kontrolą, aczkolwiek z punktu behawioralnego Santa pokazała mi na czym polega drażliwość u suki podczas ciąży :D

jak bardzo Santa jest tolerancyjną suką, tak na wystawie nie pozwoliła się nawet obwąchać. Wymyśliła sobie prywatną, nieprzekraczalną granicę i koniec - nikt nie ma wstępu!

Pracuje w miarę normalnie. To znaczy jak już się skupi, to jest to praca nawet na wysokim poziomie. Ale tedy na wystawie trudno jej było się skupić - co jest również totalnym odwróceniem zachowania o 180*, bo ja robię treningi z Santą w mieście - na chodniku, na głównym placu w mieście przy tramwajach itp., czy w manufakturze - w zeszłym roku także na wystawie.

Te zachowania już się powoli chowają, te prawidłowe dzielnie walczą i szare komórki wychodzą na prowadzenie w jej mózgu :)

Zostało jeszcze jedno - ciągłe spanie w łóżku i przytualnie sie do mnie.

Z jednej strony jest to bardzo fajne, miłe i .. ciepłe. Z drugiej zaś - czuję się jakbym spała w psim kojcu...